رزین سنگ ساختمانی
یکی از روشهای پر کردن حفرههای سنگ با هدف مقاوم سازی و افزایش کیفیت ظاهری سنگهای بریده شده استفاده از رزینها است. این کار هم روی بلوک و هم روی سنگ قبل از ساب خوردن قابلیت اجرا دارد.
در اینجا به حالت دوم یعنی اجرای رزین روی سنگ پیش از ساب خوردن میپردازیم.
البته کاملاً مشخص است تنها سوراخهایی امکان پر شدن، چه با رزین و چه با سیمان را دارند، که در سطح سنگ دارای راه باشند.
در این قسمت پس از سیمان به دو پر کننده دیگر یعنی ماستیکهای اپوکسی و ماستیک های پلی استر می پردازیم که اصطلاحاً به هر دو در بازار رزین سنگ ساختمانی گفته میشود. البته ماده اولیه و سازنده ماستیکهای اپوکسی و پلی استر است. رزین پلی استر در حالتهای مایع نیمه جامد و جامد موجود است. این رزینها هم شفاف هستند و هم رنگی و هم می تواند با رنگدانه به رنگهای مختلفی درآیند. آنچه که ما در اغلب سنگبرهای فعلی میبینیم، استفاده از این رزین است. چرا که هم ارزانتراست و هم نیاز به تجهیزات خاصی ندارد و میتوان آن را با کاردک روی سنگ کشید و در آفتاب خشک کرد. این رزین ها در برابر اشعهها مقاومت بالایی دارد و دارای ویسکوزیته زیادی است این رزین هم مثل دیگر رزینها برای گیرش نیاز به ترکیب با سخت کننده (Hardener) مخصوص دارد. زمان واکنش در رزین پلی استر سریعتر از رزین اپوکسی است و به خاطر ویسکوزیته بالا و سفت شدن سریع عمق نفوذ کمتری نسبت به اپوکسی در سنگ دارد.
رزین سنگ ساختمانی
سنگ بعد از پیش ساب به علت تماس زیاد با آب کاملاً خیس است و لازم است قبل از تماس با رزین خشک شود. این کار هم میتواند به وسیله کوره روی خط ساب انجام شود و هم به وسیله آفتاب و به صورت طبیعی پس از اینکه سطح روی سنگ توسط رزین پوشیده شده دوباره باید در معرض گرما قرار بگیرد. این کار هم یا با کوره و یا با آفتاب انجام میشود.
پس چنانچه خط ساب دارای کوره باشد، هم قبل از رزین برای خشک شدن سنگ از آن استفاده میشود هم بعد از رزین جهت پخت رزین.
چنانچه بخواهیم فراوری بهتری روی سنگ انجام دهیم و سنگ ارزش آن را داشته باشد، میتوانیم از رزین اپوکسی استفاده کنیم البته رزین اپوکسی قیمت بالاتری نسبت به سیمان و رزین پلی استر دارد ولی در مقابل اشعه UV مقاوم است. یعنی در مقابل نور خورشید زرد نمیشود به دلیل غلظت کمتر وزمان گیرش پایینتر نفوذ بیشتری در سنگ دارد.
جنس رزین اپوکسی بسیار محکمتر از رزین پلی استر است. به طوری که تنش حد تحمل رزین اپوکسی ۵۰-۶۰ مگا پاسگال است در حالی که حد تحمل رزین پلی ستر ۱۳-۱۴ مگا پاسگال است با اینکه استفاده از این رزین در بازارهای جهانی بسیار رایج است. متاسفانه هنوز در ایران آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است. البته هر رزینی که از آن استفاده می کنیم باید ضریب انبساط طولی و حجمی نزدیک به سنگ داشته باشد. سطح آن پس از استفاده، ساب بردارد و پس از مصرف نشست نکند.